"Янка Купала. Поэмы (белорусск.)" - читать интересную книгу автораПесня-дума за сэрца хапала;
Вакол гэтай думы дудара-званара Казак дзЁ╒ных злажылась нямала. Кажуць, толькЁ як выйдзе Ё ╒дарыць як ен Па струнах з неадступнаю песняй,-- Сон злятае з павек, болю цЁшыцца стогн, Не шумяць ясакары, чарэснЁ; Пушча-лес не шумЁць, белка, лось не бяжыць, Салавей-птушка ╒ той час сцЁхае; ПамЁж вольха╒ рака, як штодзень, не бурлЁць, Папла╒кЁ рыба-плотка хавае. ПрытаЁцца да моху русалка, лясун, Каня вечнага "пЁць" не заводзЁць: Пад звон-песню жывучых гусляравых струн Для ╒сЁх папараць-кветка ╒зыходзЁць. V Прывяла гусляра з яго нЁ╒ных сялЁб Дворня князева ╒ хорам багаты: ПасадзЁла на ганку, мЁж клена╒ Ё лЁп. Невыдумная свЁтка -- убор на плячах, Барада, як снег белы -- такая, Незвычайны агонь у задумных вачах, На каленях ляглЁ гуслЁ-баЁ. ВодзЁць пальцам худым па сталевых струнах, К песнЁ-музыцы ладзЁцца, строе; ВодклЁк б'ецца ад струн па сцюдзеных сцянах, ЗамЁраючы ╒ сховах пакоя╒. Вось настроЁ╒, наве╒ тон у струнах як след, Не зЁрну╒шы на гулЁ нЁ разу, ╡ сядзЁць гэты сумны, як лунь, белы дзед, ╡ чакае ад князя прыказу. VI -- Што ж ма╒чыш ты, гусляр, нЁ╒, лясо╒ песнябай, Славай хат маЁх подданых сла╒ны?! Нам сягоння зайграй, нам сваЁх песень дай,-- Князь умее плацЁць незвычайна! |
|
|